De rand van het Asser bos wordt gemarkeerd door het provinciehuis van Drenthe. Met recht en reden mag je het gebouw een architectonisch monument van de toekomst noemen. Met een eigen karakter en geschiedenis is het een gebouw dat helemaal past bij de Drentse cultuur. Het is geënt op de menselijke maat. Het wil niet imponeren.

De eerste paal

Architect prof. Marius F. Duintjer ontwierp ook het oorspronkelijke hoofdgebouw van de luchthaven Schiphol en het provinciehuis van Overijssel. De eerste paal van het provinciehuis van Drenthe werd op 10 mei 1971 geslagen. De bouw, tot maart 1973, kostte 23 miljoen gulden. Bestuurders en ambtenaren verhuisden van het historische gebouw aan de Brink in het centrum van Assen – en van een aantal verspreid liggende locaties – naar dit nieuwe gebouw aan de Westerbrink. Het oude provinciehuis biedt sindsdien onderdak aan het Drents museum. Op 15 juni 1973 werd het nieuwe provinciehuis officieel door koningin Juliana geopend.

Kunst en groen

Het provinciehuis bestaat uit verschillende, onderling verbonden, paviljoens met veel aandacht voor kunst en groen. De Drentse tuinarchitect G.R. Hollema heeft het terrein rondom het provinciehuis ingericht. Hij maakte er een openbare brink van, omzoomd door bomen en een gazon van 35.000 m2. In en rond het gebouw zijn kunstwerken van bekende Nederlandse kunstenaars te vinden.

Duintjer had de opdracht een gebouw te ontwerpen met veel licht en open werkruimtes. Het moest een gebouw worden dat paste bij de Drentse volksaard. Dat wil zeggen: weinig afstand tussen bestuur en inwoners. De hal is neergezet als een centraal plein tussen de paviljoens waar bezoekers goed konden worden ontvangen. In die tijd had de provincie nog aan aantal baliefuncties voor inwoners van Drenthe, zoals het afgeven van paspoorten en rijbewijzen. Via een open trap vanuit het centrale plein was het bestuursgedeelte te bereiken waar de portretten hangen van de bestuurders die Drenthe in de loop der tijden heeft gekend.

De statenzaal is een open, lichte ruimte die enigszins in de grond is verzonken als verwijzing naar de Balloërkuil.

Bron Tekst : provincie Drenthe